ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ Κ.Α.Π. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

ΘΕΜΑ: ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΟΧΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ
Πολιτική-Στρατηγική-Τακτική της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών
ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΗΣ Α΄ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ  ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΤΗΣ Κ.Α.Π.

Α. ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ

1. Εξάρτηση (Αμερικανοκρατία 1950-2011)
2. Σύστημα Εξουσίας= Απόστημα-Αποσύνθεση-Τέλος Ιστορικής Περιόδου
3. Βασικό αίτημα-Εθνική Ανεξαρτησία
4. Κ.Α.Π. έξω από το Σύστημα. Λύση = να φύγουν οριστικά Σύστημα και ξένοι
5. Όπλο: Πανεθνική-Παλλαϊκή Ενότητα
6. Στόχος: Επαναστατική Κυβέρνηση που με τη δύναμη ΟΛΟΥ του Λαού θα μπορέσει να πει ΟΧΙ σε όλα
7. Όλα: Δεσμεύσεις εθνικές, πολιτικές, οικονομικές, Δάνεια, Τόκο
8. Ανήκουμε στην Ελλάδα-Ισότιμες σχέσεις με Δύση-Ανατολή
9. Νέο Αμυντικό Δόγμα (Κίνα Ρωσία). Ουδετερότητα.
10. Λαϊκή Κυριαρχία, Άμεση Δημοκρατία, Πατριωτική Αναγέννηση, Νέο Πρόγραμμα με στόχο την οικονομική αυτάρκεια.
    

Β.  ΑΝΑΛΥΣΗ

1. ΕΞΑΡΤΗΣΗ.    2. ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Πρέπει να εξηγήσουμε αναλυτικά τις μορφές που πήρε η εξάρτηση της χώρας από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τις Τράπεζες της Ευρώπης στα τελευταία 60 χρόνια (1950-2011) με τελευταίο σταθμό την ολοκληρωτική υποταγή, εθνική, κρατική, κοινωνική στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη των Τραπεζών (ΔΝΤ-Τρόικα). Επίσης τον ρόλο του Γ. Παπανδρέου που ηθελημένα και κρυφά από τον ελληνικό λαό έχει προσχωρήσει στην κυρίαρχη διεθνή πολιτική που εμπνέεται βασικά από τις θεωρίες της Σχολής του Σικάγου (Φρήντμαν) και άλλων διεθνών αντιδραστικών Κέντρων όπως η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, Σόρος κλπ. που επιζητούν να επιβάλουν το δικό τους είδος παγκοσμιοποίησης με την εφαρμογή του δόγματος «Σοκ και Δέος».

Αυτή η τελευταία περίοδος με την αλαζονική παρουσία Εξάρτησης-Συστήματος θέτει τον ελληνικό Λαό μπροστά στο δίλημμα «Ή τώρα ή ποτέ». Που σημαίνει είτε το τέλος του διδύμου Σύστημα-Εξάρτηση είτε το τέλος του ελληνικού Λαού ως κυρίαρχου λαού με τον υποβιβασμό του σε υποτελή και τη χώρα μας έρμαιο στις αρπαχτικές δυνάμεις των ξένων μονοπωλίων, των ΗΠΑ και της Ευρώπης των Τραπεζών κάτω από τον απόλυτο έλεγχο του Διεθνούς Κέντρου Εξουσίας, όπως το περιγράψαμε.

Αυτή η προκλητική στάση θίγει βαθύτατα (πέρα από την οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση στην οποία μας υποβάλλουν) την εθνική μας τιμή και αξιοπρέπεια, σε βαθμό που να μην υπάρχει άλλη επιλογή για κάθε πατριώτη, υπερήφανο και ελεύθερο πολίτη από την ολόπλευρη και μετωπική σύγκρουση με τους αποδεδειγμένους εχθρούς του Έθνους και του Λαού. Θέτει σε πρώτο πλάνο το χρέος για την υπεράσπιση της Πατρίδας. Τον πατριωτισμό μας. Και μας βάζει μπροστά στο ίδιο δίλημμα: Ή τώρα ή ποτέ. Με βασικό στόχο την κατάκτηση της.

3. ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ.. Για το σκοπό αυτόν η Κ.Α.Π. βγαίνει

4. ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ με μέτωπο το Σύστημα. Γι' αυτό θα πρέπει να εξηγήσουμε τη δομή του Συστήματος Εξουσίας με ιδιαίτερη έμφαση στην τελευταία περίοδο, κατά την οποία η Κυβέρνηση έχει χάσει την εθνική και λαϊκή νομιμοποίηση, αφού ουσιαστικά βασίζεται στο 20% του εκλογικού σώματος, γεγονός που την υποχρεώνει να κυβερνά πραξικοπηματικά, με αποφάσεις καθαρά αντισυνταγματικές, με κορυφαία την προσφυγή στο ΔΝΤ και τις Ευρωπαϊκές Τράπεζες, που με την Δανειοληπτική Σύμβαση, το Μνημόνιο και την Τρόικα έχουν οδηγήσει την χώρα σε συνθήκες εθνικής υποταγής. Παράλληλα το σύνολο των πολιτικών κομμάτων που παραμένουν μέσα στο Σύστημα δεν διαθέτουν ούτε το 50% της εμπιστοσύνης του Εκλογικού Σώματος. Επομένως Κυβέρνηση και Πολιτικό Σύστημα αποτελούν μειοψηφία κάνοντας την παρουσία τους ουσιαστικά παράνομη, γεγονός που οδηγεί την πλειοψηφία των ανεξάρτητων πολιτών στην υποχρέωση να υπερασπισθούν το Έθνος, την Πατρίδα και τον Λαό. Νομιμοποιεί ιστορικά τον αγώνα τους. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε για τον σκοπό αυτόν όπλο άλλο εξόν από την

5. ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Επομένως για την Κ.Α.Π. ο πρώτος στόχος είναι να συμβάλει σ' αυτήν την ενότητα γνωρίζοντας ότι μόνο έτσι θα μπορέσει να επιτύχει τον δεύτερο στόχο, δηλαδή την συγκρότηση και επιβολή της

6. ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ που θα έχει την δύναμη να πει «Όχι σε όλα». Εδώ θα πρέπει να αναλύσουμε τη μορφή που θα έχει αυτή η Κυβέρνηση, για την οποία εμείς προετοιμάζουμε από τώρα τις θεσμικές Αλλαγές που πρέπει να γίνουν, το νέο Σύνταγμα με κέντρο την κατάκτηση της Άμεσης Δημοκρατίας, καθώς και ένα πρόγραμμα Οικονομίας και Κοινωνικής Ανάπτυξης και γενικότερα την Πατριωτική Αναγέννηση.

7. ΟΧΙ σε ΟΛΑ αφορά κυρίως τις δεσμεύσεις κάθε είδους στις οποίες υποβάλανε τη χώρα μας όλες οι ουσιαστικά εξαρτημένες Κυβερνήσεις από το 1950 έως σήμερα με κορυφαία την άφρονα αντιλαϊκή και αντεθνική πολιτική των Δανείων που οι τόκοι τους μας έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο, δεδομένου ότι είναι πια αδύνατον να τους εξοφλήσουμε εκτός από τον συνεχιζόμενο δανεισμό, δηλαδή την διαρκή αύξηση του χρέους και την πλήρη υποταγή μας για πολλές δεκαετίες στο μέλλον στους δανειστές μας, δηλαδή στα διεθνή χρηματοπιστωτικά Μονοπώλια, τα κράτη που βρίσκονται πίσω από αυτά και τη «διεθνή» των συμβούλων του Γιώργου Παπανδρέου.

Όλα αυτά τα Δάνεια, οι τόκοι και το Χρέος που έγιναν ουσιαστικά πίσω από την πλάτη του λαού, είναι τόσο πυκνά και μπερδεμένα, που είναι πια αδύνατο να λυθούν από οποιαδήποτε Κυβέρνηση που ουσιαστικά δέχεται -όπως επί 60 ολόκληρα χρόνια- την παρουσία της ξένης εξάρτησης, που σήμερα δρα με την παρουσία της Τρόικα. Γι' αυτό τον λόγο πιστεύουμε ότι όποια Κυβέρνηση κι αν αναδειχθεί από εκλογές μέσα από το Σύστημα, κι αν ακόμα θέλει να απαλλαγεί από το απεχθές Χρέος, δεν θα έχει τη δύναμη να το κάνει, με αποτέλεσμα ή να πέσει ή να γίνει κι αυτή υπάκουο όργανο στις εντολές των ξένων, όπως συμβαίνει με τη σημερινή κυβέρνηση. Ενδεχομένως θα μπορούσε να το κάνει, εάν είχε πίσω της όχι μόνο την απλή πλειοψηφία αλλά την συντριπτική πλειοψηφία του Λαού, πράγμα που δεν μπορεί να συμβεί σήμερα από καμμιά από τις υφιστάμενες κομματικές δυνάμεις. Το ιδεώδες φυσικά θα ήταν εάν κάτω από μια θεία επιφοίτηση οι αρχηγοί των κομμάτων αποφάσιζαν να ενωθούν με στόχο την οριστική απαλλαγή μας από την ξένη εξάρτηση και τις ειδεχθείς συμφωνίες που μας έχει επιβάλει έως σήμερα. Κάτι τέτοιο όμως φαίνεται να είναι αδύνατον. Επομένως η πρωτοβουλία για τη σωτηρία της πατρίδας πέφτει στους ώμους του Λαού, που φυσικά κι αυτός σήμερα ή έστω ένα τμήμα του, ακολουθεί το δρόμο της πολυδιάσπασης των κομμάτων, ενώ το πιο μεγάλο μέρος βρίσκεται σε κατάσταση σύγχυσης είτε σε δρόμο αναζήτησης.

Εδώ στο σημείο αυτό αρχίζει ο ρόλος της Κ.Α.Π. που θα πρέπει να διαφωτίσει και να συσπειρώσει τον Λαό. Αν το πετύχουμε, τότε θα μπορέσουμε ως ελεύθερος και ανεξάρτητος Λαός να κατακτήσουμε τη μοναδική ιστορική λύση που θα μας οδηγήσει στην εθνική ανεξαρτησία και πλήρη ελευθερία, που σημαίνει ότι θα μπορέσουμε να δώσουμε ένα τέλος στη συνεχιζόμενη επί 60 χρόνια ξένη εξάρτηση, να κλείσουμε αυτό τον ιστορικό κύκλο και να οδηγήσουμε τον Λαό και το Έθνος σε μια νέα ιστορική εποχή.

Στο ερώτημα εάν θα έχουμε τη δύναμη να επιβάλουμε ως ελεύθερος λαός τη θέλησή μας μέσα στη σύγχρονη διεθνή ζούγκλα και κυρίως απέναντι στις ΗΠΑ που εξακολουθούν να μας θεωρούν σαν δικό τους φέουδο, η απάντησή μας είναι πως ΝΑΙ ΤΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ, φτάνει να χαράξουμε τη διεθνή μας πολιτική με ευφυία, σύνεση και ρεαλισμό, με την επιλογή των ισορόπων σχέσεων. Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής τοποθετούμε σαν μια πρώτη βασική επιλογή την εξάλειψη του δόγματος

8. ΑΝΗΚΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΣΙΝ και την αντικατάστασή του με τη  θέση «ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ».
Που σημαίνει κατ' αρχήν ότι θα επιβάλουμε το δικαίωμα να έχουμε ισότιμες σχέσεις ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή σύμφωνα πάντοτε με τα εθνικά μας συμφέροντα.

ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Το πρόβλημα της εξάρτησής μας από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ συνδέεται με τρία μεγάλου βεληνεκούς εθνικά προβλήματα, που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας και ο ελληνισμός: Πρώτον της Κύπρου, Δεύτερον της ΑΟΖ και Τρίτον των επικρεμάμενων εθνικών κινδύνων.

1. Κύπρος: Με την έλευση της Κυβέρνησης Παπανδρέου πολλαπλασιάστηκαν οι φόβοι για την επιβολή στη Μεγαλόνησο με τον α ή τον β τρόπο του Σχεδίου Ανάν ή κάποιας παραλλαγής του. Δεδομένου ότι ο κ. Παπανδρέου καθώς και κορυφαία στελέχη και υπουργοί του ΠΑΣΟΚ υπήρξαν και είναι υπέρμαχοι αυτού του Σχεδίου. Ο δε σημερινός Υπουργός Εξωτερικών κ. Δρούτσας συγκαταλέγεται μεταξύ εκείνων που το συνέταξαν!
2. ΑΟΖ: Κραυγαλέα περίπτωση για την αδυναμία των ελληνικών κυβερνήσεων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ να εφαρμόσουν ανεξάρτητη εθνική πολιτική επιβάλλοντας και για την Ελλάδα την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη όπως το έχουν ήδη κάνει όλες οι ενδιαφερόμενες χώρες πλην της δικής μας!
3. Αλβανία-Σκόπια-Τουρκία (Μετά τις εδαφικές βλέψεις στην Δυτική Μακεδονία και στην Ήπειρο, ήρθε να προστεθεί και η προσπάθεια για την «ανεξαρτοποίηση» της Θράκης...).

Η μεγάλη σημασία που έχουν για μας αυτά τα προβλήματα, μάς επιβάλλει να βρισκόμαστε σε συνεχή επαγρύπνηση.

Οι σχέσεις μας με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ παρουσιάζουν ένα ακόμα αρνητικό σημείο εξαιρετικά κρίσιμο, γιατί συνδέεται με την εδαφική μας ακεραιότητα. Είναι το γεγονός ότι αυτές οι δύο δυνάμεις βρίσκονται πίσω από τους εθνικιστικούς κύκλους ορισμένων γειτονικών κρατών των οποίων οι επιθετικές βλέψεις περιορίζονται έως τώρα στο επίπεδο του βερμπαλισμού. Όμως οι εδαφικές τους αξιώσεις εις βάρος της πατρίδας μας πέραν του επιθετικού βερμπαλισμού αναπτύσσονται με χάρτες που χαρακτηρίζουν την Ήπειρο Αλβανική, τη Δυτική Μακεδονία Σκοπιανή και τη Θράκη Τουρκική και που διδάσκονται και προπαγανδίζονται από τα σχολεία έως τις εφημερίδες και ορισμένα κόμματα, έτσι ώστε να εμπεδώνεται σιγά-σιγά στην κοινή γνώμη ένα κλίμα ρεβανσισμού ενάντια στη χώρα μας. Δεν ανησυχούμε φυσικά γνωρίζοντας τον συσχετισμό δυνάμεων ανάμεσα σε κείνους και σε μας. Εκείνο όμως που πρέπει να μας ανησυχεί είναι όπως είπα η παρουσία ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, δεδομένου μάλιστα ότι έως τώρα η πολιτική τους στα Βαλκάνια υπήρξε καταστροφική, μιας και στοχεύει στη διάλυση Κρατών όπως η Γιουγκοσλαυία και στη δημιουργία μικρότερων αυτοτελών κρατών και κρατιδίων με τελευταίο «επίτευγμα» την απόσπαση από την Σερβία του Κοσόβου, το οποίο μετέβαλαν με μια από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές βάσεις του κόσμου. Είναι φυσικό το προηγούμενο αυτό να μας ανησυχεί. Πώς πρέπει να αντιδράσουμε ως Ανεξάρτητο Έθνος σ' αυτή την απειλή;

Πρώτον με διεθνείς συμφωνίες που θα εγγυώνται την εδαφική μας ακεραιότητα και
Δεύτερον με την εφαρμογή ενός

9. ΝΕΟΥ ΑΜΥΝΤΙΚΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ που θα θωρακίσει τη χώρα μας και θα μας καταστήσει άτρωτους απέναντι σε κάθε επιθετική ενέργεια. Λέγοντας αμυντικό δόγμα, θα πρέπει να βάζουμε την απόλυτη αγάπη για την Πατρίδα όλων των Ελλήνων σε ισότιμη βάση με την όποια ένοπλη θωράκιση. Που σημαίνει πατριωτισμό και υψηλό φρόνημα από μέρους του κάθε Έλληνα και της κάθε Ελληνίδας.

Όμως υπάρχει και μια άλλη λύση, κατά τη γνώμη μου ιδανική, που μπορεί να επιτευχθεί, φτάνει να είμαστε έτοιμοι να την προβάλουμε όσο γίνεται πιο πειστικά, αναπτύσσοντας την αναγκαία επιχειρηματολογία: Η ουδετεροποίησή μας. Η Ελλάδα χώρα ουδέτερη.

Και άλλοτε (και συγκεκριμένα στα 1987-88) είχα ασχοληθεί με το πρόβλημα αυτό, με την πρόταση να αναδειχθούν οι Δελφοί και η Ολυμπία σε σύμβολα Ειρήνης και σε χώρους διεθνών συναντήσεων με θέμα την Ειρήνη και τον Πολιτισμό, που ανάμεσα στις άλλες δραστηριότητες μπορούσαν να γίνουν τόποι συναντήσεων των εμπολέμων και των δυνατών με σκοπό την επίλυση των διαφορών και την επίτευξη Ειρήνης. Είχα παρουσιάσει το Σχέδιο αυτό μεταξύ άλλων στους κυρίους Ανδρέα Παπανδρέου και Φρανσουά Μιτεράν, οι οποίοι το είχαν αγκαλιάσει αμέσως, σε σημείο που ήθελαν και οι δύο να είναι εισηγητές στη Διεθνή Σϋνοδο που θα οργανώναμε στους Δελφούς. Μάλιστα είχαν επιλέξει τους συνεργάτες τους κυρίους  Περικλή Νεάρχου και Ζακ Ατταλί, για να συναντηθούν προκειμένου να προετοιμάσουν το έδαφος στη Βερόνα της Ιταλίας, όπου βρισκόμουν τότε, στα 1988, διευθύνοντας τις παραστάσεις του μπαλέτου «Ζορμπάς» στα πλαίσια του τοπικού Φεστιβάλ.

Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες αυτή η μοναδική ιστορική κληρονομιά μας να χρησιμεύσει για την ανακήρυξη της Ελλάδας από τον ΟΗΕ σε χώρα Σύμβολο Ειρήνης και Πολιτισμού, σε χώρα ουδέτερη και φιλική απέναντι σε όλους του Λαούς του κόσμου. Αν το σκεφτούμε καλά, νομίζω ότι θα βρούμε ότι ο Ελληνικός Λαός από το 1821 έως σήμερα έχει δείξει ότι είναι προσηλωμένος σ' αυτά τα δύο αγαθά, την Ειρήνη και τον Πολιτισμό, πιστεύει σ' αυτά και σε κάθε ευκαιρία αποδεικνύει στην πράξη αυτή την αγάπη και αφοσίωσή του.

Έχοντας εξασφαλίσει με τον άλφα ή βήτα τρόπο την υπεράσπιση της εδαφικής μας ακεραιότητας και της πλήρους Εθνικής Ανεξαρτησίας, εισερχόμεθα στο κύριο στάδιο, δηλαδή στην οικοδόμηση της νέας κοινωνίας μέσα στη νέα Ελλάδα, όπου θα κυριαρχούν:

10. Η ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, Η ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Η ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ

Η προοπτική αυτή απαιτεί από τον Ενωμένο Λαό που θα έχει επιβάλει την Επαναστατική Κυβέρνηση, να βρεθεί σ' αυτή τη στιγμή έχοντας στη διάθεσή του ένα πλήρες Πρόγραμμα διακυβέρνησης, που θα βασίζεται πάνω σε επιστημονικά μελετημένα σχέδια θεσμικών αλλαγών και προγραμμάτων για όλους τους κλάδους της εθνικής ζωής.

Γι' αυτό το τεράστιο έργο θα πρέπει να επιστρατεύσουμε γύρω απ' αυτόν τον στόχο τους καλλίτερους επιστήμονες και διανοητές, που μαζί με τη βάση του Λαού θα επεξεργαστούν όλα τα υλικά για τη δημιουργία του Σχεδίου διακυβέρνησης που θα ανταποκρίνεται απόλυτα στα τρία βασικά μας ιδεώδη και που θα έχουν τη σφραγίδα της ελληνικότητας και των επιτευγμάτων και απαιτήσεων της εποχής μας στο υψηλότερό τους σημείο.
http://www.mikis-theodorakis-kinisi-anexartiton-politon.gr/el/articles/?nid=737