Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΣΠΙΘΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ - άρθρο του Μάκη Μαΐλη στον Ριζοσπάστη / ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΣΠΙΘΑ ΠΕΡΙΣΣΟΥ

Η συνάθροιση των Κούβελα, Παπαθεμελή, Ψωμιάδη και πλειάδας άλλων της αντίδρασης και του σκοταδισμού στη συγκέντρωση της ΣΠΙΘΑΣ στη Θεσσαλονίκη, με ομιλητή τον Μίκη Θεοδωράκη, δεν προκάλεσε καμία εντύπωση στους παροικούντας την Ιερουσαλήμ, όπως δεν είχαν προκαλέσει εντύπωση και προηγούμενες συνάξεις της ΣΠΙΘΑΣ στην Αθήνα και αλλού. Μία από αυτές μάλιστα, ένας σύντροφος μας την αποκάλεσε του ΠΑΣΟΚοΝεοΔημοκρατίκοΛΑΟτζίδικου φάσματος.

Απ' την πρώτη στιγμή της εμφάνισης του δήθεν ανεξάρτητου «κινήματος διαμαρτυρόμενων πολιτών, της ΣΠΙΘΑΣ, το ΚΚΕ είχε υπογραμμίσει ότι ανεξάρτητα κινήματα δεν υπάρχουν. Ότι όποιοι ισχυρίζονται πως είναι ανεξάρτητοι, ή υποκρίνονται ή έχουν αυταπάτες. Ότι ακόμα και αν πρόσωπα, που μετέχουν σε διάφορες κινήσεις, δεν είναι κομματικά ενταγμένα, έτσι ή αλλιώς είναι από κάπου ιδεολογικοπολιτικά εξαρτημένα ή επηρεασμένα, το λιγότερο. Είτε από την ιδεολογία κάποιου κόμματος, είτε γενικά από την κυρίαρχη αστική ιδεολογία, είτε από την ΕΕ, είτε από τις λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, είτε από αλλού, είτε και από την κομμουνιστική ιδεολογία, είτε σε τελευταία ανάλυση από την όποια ιδεολογία πρεσβεύουν, που για τον καθένα από κάπου προκύπτει αυτή. όχι πάντως ανεξάρτητα από τα πάντα και από επιφοίτηση.

Για παράδειγμα, διάφορους -ανεξάρτητους» βλέπουμε κάθε τετραετία στις τοπικές εκλογές. Όμως βλέπουμε και ότι, αμέσως μετά από αυτές, οι λεγόμενοι ανεξάρτητοι εφαρμόζουν κατά γράμμα την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, όποιο κόμμα και αν βρίσκεται στην κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ. Πριν και μετά τις εκλογές για την τοπική διοίκηση, ευαγγέλιο όλων, πλην των κομμουνιστών, ήταν και είναι ο «Καλλικράτης». Και μόνο από αυτό, γίνεται φανερός τόσο ο στόχος όσο και ο ρόλος των δήθεν ανεξάρτητων.

Ο πόλεμος που εδώ και χρόνια έχουν κηρύξει η αστική τάξη, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η ΕΕ με το ΔΝΤ. τη ΝΔ και το ΛΑ.Ο.Σ. εναντίον της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων και των μικρομεσαίων αγροτών, πόλεμος που εντάθηκε κατά πολύ με αφορμή και με πρόσχημα την καπιταλιστική κρίση, έχει δημιουργήσει μια κατάσταση που το αστικό πολιτικό σύστημα ζορίζεται, βρίσκεται σε μεγάλες δυσκολίες, ενώ οι εκπρόσωποι του. μαζί και ο οπορτουνισμός, ανησυχούν μήπως οι δυσκολίες τους γίνουν ακόμα μεγαλύτερες έως και αξεπέραστες.

Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί συνίσταται στο γεγονός ότι στις εργατικές - λαϊκές δυνάμεις συντελούνται θετικές διεργασίες. Αυτό βεβαίως δεν αφορά ακόμα τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Όσο και αν είναι θετικό, ότι ένα σημαντικό τμήμα ψηφοφόρων έχει αποστασιοποιηθεί από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. όμως ιδεολογικοπολιτικά δεν έχει ακόμα ριζοσπαστικοποιηθεί, δεν έχει απαλλαγεί από την ιδεολογία των βασικών εκπροσώπων του κεφαλαίου. Ένα τμήμα είναι κυριολεκτικά ζαλισμένο από τις εξελίξεις που δεν τις περίμενε, έχοντας εξαπατηθεί (και με ευθύνη του) από το ΠΑΣΟΚ (ας έλεγε καθαρά στο πρόγραμμα του τι πρόκειται να κάνει). Ένα άλλο τμήμα του λαού έχει συνειδητοποιήσει την άσχημη κατάσταση, αλλά χειραγωγείται από τους ΠΑΣΟΚοΝεοΔημοκράτες παπαγάλους των Τν  και πιστεύει τα ψέματα που του σερβίρουν ως αιτίες της κρίσης:  Ότι χρειάζεται εκσυγχρονισμός του πολιτικού συστήματος (κι ας είναι σάπιο), ότι φταίνε οι μίζες (όχι όμως τα κέρδη), ότι δίχως το μνημόνιο δεν θα δίνονταν μισθοί και συντάξεις (λες και συμφωνήθηκε γι' αυτό το σκοπό) και άλλα. Μέσα σε αυτές τις λαϊκές δυνάμεις συναντάμε και εκείνο το σημαντικό ποσοστό που δηλώνει ότι θα απέχει από τις εκλογές ή ότι θα ψηφίσει άκυρο και λευκό. Το βέβαιο μέχρις στιγμής είναι, ότι ενώ το ΠΑΣΟΚ κατρακυλάει, δεν επωφελείται η ΝΔ. αλλά κατρακυλάει και αυτή. Ο γνωστός δικομματισμός παρουσιάζει για πρώτη φορά τόσο... αγνώριστη εικόνα.

Είναι λοιπόν δικαιολογημένος ο εξής φόβος της πλουτοκρατίας και των μηχανισμών της: Ενόψει της μεγαλύτερης χειροτέρευσης που θα έρθει στην κατάσταση του λαού. ενόψει της ανάγκης του καπιταλισμού να καταστρέψει ακόμα περισσότερες παραγωγικές δυνάμεις, για να βγει από την κρίση (με θύματα κυρίως την εργατική τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους), τα πράγματα μπορεί να εξελιχθούν πολύ αρνητικά για το σύστημα. Δηλαδή, ένα πολύ μεγάλο τμήμα του λαού να αφυπνιστεί πολιτικά και να συμπαραταχθεί με το ΚΚΕ.

Αυτό φοβούνται. Το ΚΚΕ και το ταξικό κίνημα. Όλα τα άλλα κόμματα λειτουργούν ως μαξιλαράκια του συστήματος. Το ΚΚΕ, που προτείνει στο λαό τη μόνη λύση που έχει αυτός, τη λαϊκή εξουσία, ως θέση και πρακτική πολιτικής αντιπαράθεσης με τον καπιταλισμό και την κρίση του.

Και παίρνουν τα μέτρα τους. Ένα από αυτά είναι και ο ιδεολογικός πόλεμος κατά του λαού που θα σπρώχνει στην αποχή όσους πρώην ψηφοφόρους των αστικών κομμάτων δεν θα μπορέσουν να τους εγκλωβίσουν ξανά με εκβιασμούς και ψεύτικα διλήμματα. Και όχι μόνο όταν αποχή από τις κάλπες, αλλά και στην αποχή από κάτι πιο σημαντικό: Την οργάνωση και την πάλη για να σωθεί ο λαός από τη χρεοκοπία και να πτωχεύσει η πλουτοκρατία. Την οργάνωση και την πάλη για την ανατροπή της αστικής εξουσίας.
Το ίδιο αυτό τμήμα του λαού που σήμερα σπρώχνουν στην αποχή, αύριο θα το χρησιμοποιήσουν ως ένα υλικό στήριξης ενδεχόμενης κυβέρνησης «εθνικής πατριωτικής συνεννόησης» ή συναίνεσης, δηλαδή τσακίσματος του λαού.

Στην κατεύθυνση για λευκό στις εκλογές κάλεσε το λαό και η ΣΠΙΘΑ. Όπως είπε ο Μίκης Θεοδωράκης, εκφράζοντας τις απόψεις της ηγεσίας της. «Αν γίνουν σύντομα εκλογές εμείς θα ρίξουμε λευκό* Με άλλα λόγια «όλοι ίδιοι είμαστε»!...

Την παραπάνω θέση εξέφρασε ο Μίκης Θεοδωράκης μαζί με τη γενική πολιτική θέση του ότι οι αντιδράσεις -απέναντι στα μέτρα που προωθεί η τρόικα, θα πρέπει να έχουν τα χαρακτηριστικά παλλαϊκού - σ-πελευθερωτικού αγώνα». Και κάλεσε τους πολίτες να «αντίσταβοόν» και να επιδείξουν «ανυπακοή»!

Πώς συμβιβάζεται το λευκό (δηλαδή η παραίτηση) με το κάλεσμα σε αντίσταση και ανυπακοή: Μήπως πρόκειται να συνετισθούν με τη λευκή ψήφο το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ; Αν ήταν έτσι, θα είχαν συνετισθεί και με το μεγάλο εύρος της αποχής στις ευρωεκλογές. Πολύ πε-ρισσότερο θα είχαν συνετισθεί, μπροστά σε όλα αυτά που τους σέρνει ο λαός εδώ και ένα χρόνο και περισσότερο. Όμως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ είναι κόμματα του κεφαλαίου και δεν αλλάζουν, είναι κόμματα αποφασισμένα να τσακίσουν το λαό αν μπορέσουν, προκειμένου να περάσει η πολιτική του κεφαλαίου διά πυρός και σιδήρου.

Όσο για τα περί «απελευθερωτικού αγώνα», πρέπει να σημειωθούν τα εξής: Πρώτον, ότι θέμα εθνικής ανεξαρτησίας δεν τίθεται, στην Ελλάδα δεν έχουμε κατοχή. Την τρόικα έφεραν από κοινού η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΕΒ, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες, τους μεγαλέμπορους. Όλοι αυτοί, δηλαδή η αστική τάξη. είναι σύμμαχοι της τρόικας, το ίδιο και η ΝΔ, που παριστάνει την αντιμνημονιακή! Τα μέτρα που προβλέπει το μνημόνιο - το πρώτο και τα επικαιροποιημένα - έχουν προαποφασιστεί εδώ και δύο δεκαετίες, ήταν στο πρόγραμμα και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Το χρέος και τα ελλείμματα, η καπιταλιστική κρίση, δεν αντιμετωπίζονται από τη σκοπιά του λαϊκού συμφέροντος, αλλά της υπεράσπισης και της σωτηρίας της κερδοφορίας των καπιταλιστών. Οι αυτοαποκαλούμενοι «απελευθερωτές- δεν κάνουν κουβέντα για αυτά τα συμφέροντα που καταδυναστεύουν το λαό και σε περίοδο ανάπτυξης και τώρα οε περίοδο κρίσης. Δεύτερον: Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας, που ο Μίκης Θεοδωράκης τον γνωρίζει γιατί τον έζησε ενεργητικά, προέβλεπε και ένοπλο λαό τότε που διεξαγόταν. Δεν προέβλεπε άσφαιρα πυρά. Η λευκή ψήφος, το άκυρο και η αποχή είναι πυρά άσφαιρα.

Επομένως από τις διακηρύξεις κινήσεων σαν τη ΣΠΙΘΑ ωφελούνται τα κόμματα του συστήματος, η τρόικα, η ΕΕ, η πλουτοκρατία. Και όχι μόνο αυτό, αλλά πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι προσπαθούν να παρεμβαίνουν σε τέτοιες κινήσεις και να αξιοποιούν αυταπάτες, όπως αυτές για έλλειψη εθνικής ανεξαρτησίας και άρα για τη δήθεν ανάγκη διεξαγωγής εθνι-κοαπελευθερωτικού αγώνα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι φανερό ότι αξιοποιούν και την ιδιότητα του Μίκη Θεοδωράκη ως μουσικοσυνθέτη, τόσο οι παραπάνω, όσο και διάφοροι περισπούδαστοι και τυχοδιώκτες που συμμετέχουν στη ΣΠΙΘΑ. Χρησιμοποιούν το σημαντικό και λαοπρόβλητο έργο του, για να πετύχουν τους σκοπούς τους οχυρωμένοι πίσω από τη μεγαλοσύνη που έχει. Στην πραγματικότητα με αυτό τον τρόπο αποσπούν και τον ίδιο τον Θεοδωράκη από το έργο του για να πετύχουν τους αντιλαϊκούς σκοπούς τους. Αυτό το ανοσιούργημα είναι ο ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης που όφειλε να μην το επιτρέψει.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΤΟΠΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΠΙΘΑΣ ΠΕΡΙΣΣΟΥ
Ανακοίνωση (πρώτη και τελευταία)

Η Τοπική Επιτροπή Σπίθας Περισσού, που συγκροτήθηκε πρόσφατα, χαιρετίζει με ανακούφιση και ενθουσιασμό την αποφασιστική συμβολή του Μάκη Μαϊλη, σημαντικού διανοούμενου, ιδεολόγου της ελληνικής εργατικής τάξης, που, με εμβριθές, όσο και μακροσκελές άρθρο  του στον «Ριζοσπάστη» της 6ης Μαρτίου, αποκάλυψε στα μάτια όλου του λαού, αλλά και τα δικά μας, που είχαν, ομολογούμε, παραπλανηθεί, την πραγματική φύση του Κινήματος Ανεξαρτήτων Πολιτών «Σπίθα», στη δημιουργία του οποίου κάλεσε ο Μίκης Θεοδωράκης.

Μετά την ανάγνωση του άρθρου του συντρόφου Μαΐλη (ελπίζουμε ότι μας επιτρέπει να τον αποκαλούμε έτσι), η Τοπική Επιτροπή Σπίθας Περισσού αποφάσισε ομόφωνα να αυτοδιαλυθεί και να στείλει ευχαριστήρια επιστολή και ανθοδέσμη στον Ριζοσπάστη και το Πολιτικό Γραφείο του Κόμματος.

Ευχαριστούμε τον σύντροφο και την εφημερίδα για την αποφασιστική συμβολή τους στη διάλυση των «αυταπατών» μας, όπως αποκαλεί την πεποίθησή μας ότι οφείλουμε να αγωνιστούμε για την εθνική ανεξαρτησία της χώρας μας. «Θέμα εθνικής ανεξαρτησίας δεν τίθεται, στην Ελλάδα δεν έχουμε κατοχή», λέει επί λέξει ο σύντροφος. Ομολογούμε ότι ξεγελαστήκαμε από τα διαρκή σούρτα-φέρτα και τις συνεντεύξεις της τρόικας, εκπροσώπου της ΕΚΤ, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Νομίζαμε ότι αυτοί επιβάλλουν την οικονομική και κοινωνική πολιτική στην Ελλάδα, όπως άλλωστε γράφει το Μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση. Νομίζαμε ότι η Καγκελλάριος Μέρκελ και οι μεγάλες διεθνείς τράπεζες επιβάλλουν τη λεηλασία της χώρας, σε ύψος 50 δις, όπως μας δήλωσαν χωρίς περιστροφές. Από το άρθρο του «Ριζοσπάστη» καταλάβαμε όμως ότι η μεν Ελλάδα είναι μια εθνικά ανεξάρτητη χώρα, που ασκεί κυρίαρχα την πολιτική της (αυτήν ακριβώς τη θέση, παραδόξως, υποστηρίζει, εκτός από τον σ. Μαΐλη και ο Πρωθυπουργός Παπανδρέου!), η δε τρόικα κάνει προφανώς τις διακοπές της εδώ. Επειδή μάλιστα τις τελευταίες ημέρες οι Ιρλανδοί κατηγορούν τη Γερμανία και τη Γαλλία για νεοαποικιοκρατία, προτείνουμε στον σ. Μαΐλη να πάει στο Δουβλίνο να τους «ξεστραβώσει» κι αυτούς. Ας μην περιορίζει τη σοφία του στους 'Ελληνες εργάτες.

«Από τις διακηρύξεις κινήσεων σαν τη ΣΠΙΘΑ ωφελούνται τα κόμματα του συστήματος, η τρόικα, η ΕΕ, η πλουτοκρατία. Και όχι μόνο αυτό, αλλά πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι προσπαθούν να παρεμβαίνουν σε τέτοιες κινήσεις και να αξιοποιούν αυταπάτες», γράφει ο σ. Μαΐλης, προτού χαρακτηρίσει τις συγκεντρώσεις της «Σπίθας» ως «συνάξεις του  ΠΑΣΟΚοΝεοΔημοκρατικοΛΑΟτζίδικου φάσματος». και τον ίδιο τον Θεοδωράκη ως όργανο «τυχοδιωκτών». Οι παρατηρήσεις του συντρόφου έχουν καίρια σημασία και είναι αυτές κυρίως που μας έπεισαν ότι οι διατριβές του Μίκη κατά του Μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, είναι προφανώς στάχτη στα μάτια του λαού, προορισμένη να διευκολύνει την πιο μαύρη αντίδραση να πετύχει τον βασικό της στόχο, που δεν είναι φυσικά άλλος από το να χτυπήσει το ΚΚΕ. Αλλά δεν είναι μόνο η ουσία που πρέπει να προσεχθεί εδώ. Είναι και το έξοχο ύφος, ήθος και αισθητική του συντρόφου Μαΐλη, οι βαθιά ενωτικοί και παιδαγωγικοί τρόποι του, που δεν αποκαλύπτουν απλά τα βρωμερά σχέδια πίσω από τη «Σπίθα», αλλά ανυψώνουν συνολικά το ηθικό και διανοητικό επίπεδο των εργατών και των κομμουνιστών. Δείχνουν πως πρέπει να διεξάγεται ο διάλογος, η αντιπαράθεση διαφορετικών απόψεων και η κριτική μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, ιδίως μεταξύ των γνησίων κομμουνιστών και των δήθεν «ανεξάρτητων», δήθεν «αριστερών», δήθεν «αντιμνημονιακών», που, στην πραγματικότητα, όπως μας έχει εξηγήσει αναλυτικά και επανειλημμένα το Πολιτικό Γραφείο του Κόμματος, δεν μπορούν παρά να είναι είτε αφελείς, είτε χαφιέδες!

Δεν υπάρχουν ανεξάρτητοι πολίτες, υπογραμμίζει παρακάτω ο σύντροφος. Οι πολίτες είναι εξαρτημένοι είτε από την αντίδραση, είτε από το ΚΚΕ. Τον παρακαλούμε μόνο να μπει στον κόπο να ξαναγράψει στον Ριζοσπάστη, διευκρινίζοντάς μας από ποιο ακριβώς κέντρο της αντίδρασης είμαστε εξαρτημένοι γιατί δεν το γνωρίζουμε και πολύ θέλουμε να το μάθουμε.

'Ηδη, το άρθρο αυτό είχε τεράστια απήχηση. 'Οχι μόνο στην εργατική τάξη, αλλά και σε ευρύτερους κύκλους της χώρας. Η εφημερίδα «Βήμα» για παράδειγμα, που δεν είχε ασχοληθεί ουσιαστικά μέχρι τώρα με τις θέσεις και την πρωτοβουλία του Μίκη, θεωρώντας περιττό να ενημερώσει σχετικά τους αναγνώστες της, έσπευσε με ιδιαίτερη ικανοποίηση να στηριχθεί στις θέσεις Μαΐλη για να προβάλλει τη «διαμάχη ΚΚΕ-Μίκη». Οι 'Ελληνες εργαζόμενοι, νέοι, συνταξιούχοι, άνεργοι, που δέχονται μια από τις μεγαλύτερες επιθέσεις στην ιστορία της χώρας εναντίον όλων των κοινωνικών τους δικαιωμάτων, χωρίς τα κόμματα της αριστεράς και τα συνδικάτα τους να τους έχουν ουδόλως προετοιμάσει, οπωσδήποτε ενθουσιάζονται με τις Ιερεμιάδες του ΠΓ του ΚΚΕ εναντίον όλων όσων ενδεχομένως διαφωνούν μαζί του. Αυτού του είδους τις κατηγορίες χρειάζεται τώρα ο λαός μας, όπως χρειάζεται τους αναγκαστικούς ποδαρόδρομους μακράν της Πλατείας Συντάγματος, τις ξεχωριστές διαδηλώσεις, τον πρωτογονισμό στην πολιτική μας γλώσσα.

Με συντροφικούς χαιρετισμούς

Η Τοπική Επιτροπή Σπίθας Περισσού